ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ, ਨਵੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡੀ ਚੱਕਰ, ਨਵੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਪਲੈਟੋਨਿਕ ਸਾਲ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਬਾਰੇ ਵੀ ਚੇਤੰਨ ਹਨ। ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਚ ਅਜਿਹੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਂਝਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਅਵਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਅਣਗਿਣਤ ਵਾਰ ਸਾਡੀ ਆਪਣੀ ਦੋਹਰੀ ਜਾਂ ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਦੋਂ ਘੱਟ ਵਾਈਬ੍ਰੇਸ਼ਨ ਫ੍ਰੀਕੁਐਂਸੀ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਅਨੁਸਾਰੀ ਰੂਹ ਦੇ ਭਾਈਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਸਕਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਰਿਸ਼ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੁਆਰਥੀ ਮਨ ਦੇ ਗੁਣਾਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸਨ। ਈਰਖਾ, ਲਾਲਚ, ਬੇਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਣਗਿਣਤ ਡਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਨ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਾਡਾ ਗ੍ਰਹਿ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਆਪਣੀ ਵਾਈਬ੍ਰੇਸ਼ਨ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਵਾਧੇ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਅਤੇ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ।
ਦੋਹਰਾ ਅਤੇ ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਇੱਕੋ ਨਹੀਂ ਹਨ
ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਦੋਹਰੀ ਅਤੇ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਇੱਕੋ ਹਨ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੈਟਰਨਾਂ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਜ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਅਤੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਮਾਰਗਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਸੰਤੁਲਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਜੇ ਵੀ ਮਾਨਸਿਕ/ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਪੰਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਦੋਵੇਂ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਇੱਕੋ/ਸਮਾਨ ਵਾਈਬ੍ਰੇਸ਼ਨਲ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਦੋਹਰੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਮਾਦਾ ਅਤੇ ਮਰਦ ਅੰਗਾਂ ਦੇ ਏਕੀਕਰਨ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਆਪਣੀ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ, ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਦੋਵਾਂ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਹੀ ਮਾਰਗ 'ਤੇ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਅਖੌਤੀ ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਅਜਿਹੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲੰਘਦੇ ਹਨ।
ਦੋਹਰੀ ਆਤਮਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮਾਨਸਿਕ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਅਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ..!!
ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਦਿਲ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵ ਇੱਕ ਸਾਥੀ (ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਔਰਤ) ਜੋ ਸਿਰਫ ਪਿਆਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਸ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਸਾਥੀ ਨੇ ਮਾਦਾ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਪੁਰਸ਼ ਅੰਗਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਇਹ ਸਾਥੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਉਸ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੂਜੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਲਈ ਤਰਸਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਅਸਵੀਕਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਖੜਾ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ..!
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ, ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਕ ਦਿਮਾਗ ਨਾਲ ਪਛਾਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਧੇਰੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ, ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਵਾਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਮਾਦਾ ਅੰਗਾਂ ਨਾਲ ਲੜਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਘੱਟ ਹੀ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਸੁਆਰਥੀ ਮਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਸਮਝਦਾਰ ਜ਼ੋਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਕ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖਾਰਜ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਅਤੇ ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਉਲਝਣਾਂ ਕਾਰਨ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਰਿਸ਼ਤਾ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵਧਦਾ ਦੂਰ ਅਤੇ ਠੰਡਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਥਿਤੀ ਇਸ ਤੱਥ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਭੱਜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦੂਰ ਧੱਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਬਣਨ ਲਈ ਨਹੀਂ।
ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ
ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਜੁੜਵੀਂ ਰੂਹ ਲਈ ਸੁੰਦਰ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਜੀਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦੁਖੀ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕਲੇਪਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਰੂਹ ਦਾ ਸਾਥੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਕਦੇ ਦਿਖਾਏਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਫਿਰ ਸਾਰੀ ਸਥਿਤੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਿਰ 'ਤੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਕਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਸਕਦੀਆਂ ਅਤੇ ਇਸ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹੈ ਜਾਣ ਦੇਣਾ। ਉਹ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਦੇ ਲਗਾਤਾਰ ਅਸਵੀਕਾਰ ਅਤੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਫਿਰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮਰਦ ਅੰਗ ਨਹੀਂ ਜੀਏ ਹਨ ਅਤੇ ਹੁਣ ਇਹਨਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਜੋੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਵਧੇਰੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੱਲ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਨਾ ਵੇਚਣਾ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਹੁਣ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਅਸਲ ਸੁਭਾਅ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤਬਦੀਲੀ ਫਿਰ ਇਸ ਤੱਥ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੁਣ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਬੌਧਿਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਵਿਛੋੜਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਮੋੜ..!!
ਇਹ ਕਦਮ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਅਤੇ ਸੋਲਮੇਟ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸਵੈ-ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ, ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਊਰਜਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ, ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਦਿਲੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਦੁਖਦਾਈ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਹੁਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੋਂ ਤਰਸਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ..!!
ਜੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਂ 'ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੁਣ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਮਾਦਾ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ. ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਉਦੋਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀ ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਡੂੰਘੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਭੁਲੇਖਾ ਹੈ। ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਉਦੋਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੋਵੇਂ ਰੂਹਾਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਵੈ-ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਡੂੰਘੇ ਅਨੁਭਵ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਪਰੇ ਵਧਦੀਆਂ ਹਨ। ਫਿਰ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਆਚੇ ਹੋਏ ਰੂਹ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਜੋੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਇਲਾਜ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਦੋਹਰੀ ਆਤਮਾ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਵਿਆਖਿਆ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਲੱਭੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਸੋਲਮੇਟ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਾਰੇ ਸੱਚਾਈ)
ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ
ਜਿਉਂ ਹੀ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਅਕਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਹੁਣ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਹਉਮੈ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮਾਦਾ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡੂੰਘੇ ਉਦਾਸੀਆਂ ਵਾਲੇ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਹੈ ਜੋ ਪਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਘਾਟ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਦੁਖਦਾਈ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਭਰੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਮੁੜ ਜਾਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ (ਜਾਣ ਦੇਣ ਦਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ) ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਆਪਣੇ ਸਵੈ-ਪਿਆਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਹੋਣਾ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਹੈ, ਉਹ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਹੋ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੀ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ)। ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਜਿਆਦਾਤਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਦੁੱਖ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਮਿਲਦੀ ਜੁਲਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਿਆ ਹੋਵੇ, 2 ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਮਾਨਸਿਕ ਅਸੰਤੁਲਨ ਕਾਰਨ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਬਹੁਤ ਸਮਾਨ ਸਨ। ਇਹਨਾਂ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਊਰਜਾਵਾਨ ਹਸਤਾਖਰ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਮਿਲਾਪ ਲਈ ਅਣਗਿਣਤ ਅਵਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਮੰਨ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਡੂੰਘੇ ਸਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਡੂੰਘੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੀਵਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਰਹੋਗੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਲਈ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਦੁਬਾਰਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕਰਦੀ ਹੈ..!!
ਪਿਛਲੇ ਤਜਰਬੇ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਖਾਲੀਪਣ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਵਿਅਕਤੀ ਸਿਰਫ ਇਸ ਰੂਹ ਦੇ ਸਾਥੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੁੜਵਾਂ ਆਤਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਬੰਧਨ, ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਪਿਆਰ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਅਜਿਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ, ਅਕਸਰ ਆਖਰੀ ਅਵਤਾਰ (ਪੁਨਰਜਨਮ ਚੱਕਰ ਦਾ ਅੰਤ) ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਰਿਸ਼ਤਾ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ, ਦੋ ਰੂਹ ਦੇ ਸਾਥੀ ਜੋ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਬਹੁਤ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਹੈ।
ਜਾਗਰਣ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦਾ ਕੁਆਂਟਮ ਲੀਪ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ..!!
ਮੌਜੂਦਾ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਜਾਗ੍ਰਿਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਡੂੰਘੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਕੱਠੇ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਫੈਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਚੇਤਨਾ ਦੀ ਸਮੂਹਿਕ ਅਵਸਥਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ 5ਵੇਂ ਆਯਾਮ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਸਾਡੀ ਸਭਿਅਤਾ ਲਈ ਇੱਕ ਵਰਦਾਨ ਹਨ। ਆਖਰਕਾਰ, ਕੋਈ ਇਸ ਲਈ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਹਰੀ ਅਤੇ ਜੁੜਵਾਂ ਰੂਹਾਂ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ 2 ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਟੀਚੇ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੇ ਹਨ। ਇਸ ਅਰਥ ਵਿਚ ਸਿਹਤਮੰਦ, ਖੁਸ਼ ਰਹੋ ਅਤੇ ਇਕਸੁਰਤਾ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਜੀਓ।
ਵਾਹ! ਇਹ ਘੈਂਟ ਹੈ! ਇਹ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਨੇੜਿਓਂ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ! ਤੁਹਾਡਾ ਧੰਨਵਾਦ!